Ustavni sud ukinuo je presudu Vrhovnog suda i konstatovao da je bivšem direktoru Kardiohirurgije KC CG dr Aleksandru Nikoliću povrijeđeno pravo na pravično suđenje, a kao razlog naveo je pogrešnu i proizvoljnu primjenu materijalnog prava jer mu nije priznata naknada za obavljene operacije u iznosu od 250.000 eura. Sudije najviše sudske instance donijele su ovakvu odluku nakon što su detaljno razmotrili navode ustavne žalbe dr Nikolića i odluke nižestepenih sudova.
Podnosilac ustavne žalbe dr Nikolić smatra da su mu povrijeđena ustavna prava tako što mu nije priznato pravo na naknadu materijalne štete, niti je pravilno primijenjen Zakon o obligacionim odnosima.
Uvidom u spise predmeta, Ustavni sud je utvrdio da je dr Nikolić na osnovu javnog oglasa, a po odluci Kliničkog centra od 15. avgusta 2008. godine izabran za obavljanje poslova radnog mjesta subspecijaliste na Odjeljenju za kardiohirurgiju za JVK Centra za kardiohirurgiju nakon čega je sa Kliničkim centrom zaključio ugovor o radu, od 1. septembra 2008. godine, sa kojim je zasnovao radni odnos na neodređeno vrijeme, počev od 1. septembra 2009. godine. Dalje je utvrđeno da je podnosilac sa Kliničkim centrom i Fondom za zdravstveno osiguranje zaključio ugovor od 4. marta 2009. godine, na koji je saglasnost dalo Ministarstvo rada i socijalnog staranja, a kojim su regulisani međusobni odnosi u vezi sa hirurškim liječenjem kardiovaskularnih oboljenja osiguranih lica za period od četiri godine od zaključenja ugovora.Tuženi Klinički centar se obavezao da dr Nikoliću na ime usluga pruženih po osnovu istog ugovora isplaćuje naknadu od 500 eura po izvršenoj operaciji. Isplata se vrši mjesečno nakon dostavljenih izvještaja direktora Kliničkog o izvršenim kardiohirurškim intervencijama.
Takođe, zaključkom Vlade Crne Gore, od 20. jula 2012. godine, usvojen je izvještaj o radu Centra za kardiohirurgiju, pa je zaduženo Ministrastvo zdravlja da u saradnji sa Fondom za zdravstveno osiguranje CG, zaključi ugovor sa podnosiocem kojim će se definisati adekvatno finansijsko vrednovanje rezultata i kvaliteta rada. Nikolić je izvršavao obaveze iz ugovora od 4. marta 2009. godine, u smislu da je organizovao uvođenje liste čekanja za kardiohirurške operacije, organizovao je u KCCG uvođenje standardnih evropskih protokola u dijagnostičkim i terapijskim procedurama, svih kardiohirurških tehnika. Organizovao je i realizovao kardiohirurške operacije, sprovodio kontinuiranu praktičnu edukaciju svih hirurga u Centru za kardiohirurgiju KCCG do nivoa potpunog ovladavanja svim operativnim tehnikama za samostalno izvođenje svih kardiohirurškuh operacija. Takođe, Nikolić je kao direktor Centra za kardiohirurgiju KCCG nastavio i poslije 1. septembra 2012. godine, do kada mu je pravosnažno u sudskom postupku dosuđena i naplaćena naknada, da operiše pacijente, sve postupajući po ugovoru od 4. marta 2009. godine, na šta upućuju rezultati ekonomsko finansijskog vještačenja dokumentacije prvotuženog KCCG od strane vještaka Srđana Pupovca. Osim toga, utvrđen je i broj operacija koje je doktor izvršio u periodu od 1. septembra 2012. godine do 27. februara 2015. godine i to: 87 operacija do isteka trajanja ugovora i čak 366 operacija za period poslije ugovorenog četvorogodišnjeg vremena trajanja ugovora.
Prvostepeni sud je zaključio da postoji obaveza Kliničkog centra i Fonda za zdravstveno osiguranje na isplatu ugovorene naknade i za intervencije nakon isteka važenja ugovora iz razloga što je dr Nikolić nastavio da pruža usluge pod istim uslovima, kao iz prethodno zaključenog ugovora uz prećutnu saglasnost prvotuženog i drugotuženog, nalazeći da je na taj način predmetni ugovor faktički produžen.
Drugostepeni sud je, kako piše u odluci Ustavnog suda, ocijenio da ugovorne stranke nakon isteka roka iz predmetnog ugovora nijesu zaključile novi ugovor ili aneks ranijeg ugovora čime bi formalno produžile važenje prethodnog ugovora, zbog čega je preinačio prvostepenu presudu u dijelu tražene naknade štete na ime neisplaćenih naknada za usluge izvršene nakon prestanka važenja ugovora i tužbeni zahtjev u tom dijelu odbio kao neosnovan.
Konačno, revizioni sud je osporenom presudom odbio revizije kao neosnovane i utvrdio da nakon isteka važenja ugovora o pružanju zdravstvenih usluga nije postojala ni izričita, ni prećutna saglasnost ugovornih strana da se raniji ugovor produži, a drugo – tužena ugovorna strana koja je bila u obavezi da plaća naknadu tužiocu, jasno i nedvosmisleno je iskazala nepostojanje volje za produženje važenja predmetnog ugovora.VJ.D.

Tumačenje materijalnog prava je produkt „zdravog razuma”

Ustavni sud ocijenio je da je odlučivanjem na ovakav način Vrhovni sud arbitrarno i proizvoljno primijenio relevantne odredbe Zakona o obligacionim odnosima na štetu podnosioca ustavne žalbe dr Aleksandra Nikolića.
Sudije Ustavnog suda podsjećaju u svojoj odluci da zaključenje ugovora ne podliježe nikakvoj formi, osim ako je zakonom drugačije određeno, saglasno odredbi člana 60 stav 1 Zakona o obligacionim odnosima.
– Ustavni sud ističe da se objektivni pravni poredak u društvu utemeljenom na vladavini prava ne može graditi, a zaštita ustavnih prava pojedinaca ne može zasnivati na razlozima koji ne počivaju na argumentu „zdravog razuma”. Stoga svako tumačenje mjerodavnog materijalnog prava mora imati uporište u zdravom razumu i pravnoj logici, jer bi u protivnom moglo imati apsurdne uticaje u odnosu na ostvarivanje i zaštitu pojedinačnih prava. Takav način tumačenja i primjene mjerodavnog prava posledično ne može se drugačije nazvati nego arbitrarnim – piše u presudi Ustavnog suda.